Tijd voor een volgende #backtoschool voor mij. Het werd een schoolbezoek aan het Klinket, in de wijk Rijkerswoerd. Ook deze keer had ik gevraagd of ik alsjeblieft te gast mocht zijn zonder een voor mij opgeleukt programma. Dat mocht, zei directeur Loes. Maar dan wel rondgeleid door kinderen van de school. Er bleek een heel overleg te hebben plaatsgevonden welke kinderen dat gingen doen. Ik werd op de begane grond rondgeleid door kinderen uit de Leerlingenraad. Zij vertelden mij welke rol deze raad heeft in de school. De bedoeling is dat de Leerlingraad actief betrokken wordt bij alle belangrijke beslissingen. Heel belangrijk vonden ze om aan mij te laten zien hoe ze meegedaan hadden aan het maken van een plan voor het schoolplein. Uit hoe ze konden vertellen over de verschillende aspecten van het plein, zoals de plek voor de buitenles en de plek om te chillen, kon ik opmaken dat het ook echt hun nieuwe plein geworden was. Ze hadden ook gezegd wat zij beter vonden voor de kleuters en hoe de bovenbouw graag de pauze wilde doorbrengen. Met ruimte om te rennen, gelukkig. En veel meer groen.
Onderweg in de school kwamen we ook op een trap waar op elke trede een tekst stond. Ook hier kwam het verhaal hoe alle leerlingen teksten hadden gemaakt en die hadden ingeleverd. En dat daarna alle teksten met hen waren bekeken en samen bepaald was welke er 'voor eeuwig' op de trap mochten verschijnen. Er was een verhaal bij alles, teksten waren intenties met betekenis geworden voor hen. En de nieuwe leesboeken van de school hadden ze ook zelf uit mogen kiezen in de bieb. Daar waren ze wel heel erg trots op. Net toen ik dacht dat ik misschien wel een uitzonderlijk betrokken groepje leerlingen te pakken had, vond er een wissel in de begeleiding plaats. Een groepje bovenbouw leerlingen nam het over. Ook hier hele zelfbewuste leerlingen. Een van de jongens kon me uitleggen waarom de nieuwe leesmethode voor hem als leerling met dyslexie veel beter was dan de vorige. Of hoe je er sowieso veel meer van leerde en dat het gelukkig veel moderner was. En ik vroeg er niet eens naar, dat vond hij zelf belangrijk om me te vertellen. Een van de anderen maakte een heel punt van mij te laten zien hoeveel toiletten er waren en waar de pantry was. Ook heel belangrijk.
Als klap op de vuurpijl eindigde mijn rondleiding bij hun eigen lokaal. Waar de meester net bezig was met de afronding van de les. Net voor de kerstvakantie, altijd een bijzondere tijd om aan de ene kant nog wat zinvolle dingen te doen en tegelijkertijd rekening te houden met de onrust die er soms door de school gaat. Een van de leerlingen wilde mijn zijn IK-rapport laten zien. Voor mij de eerste keer dat ik zo'n rapport - mét persoonlijke toelichting - te zien kreeg. Het bleek een rapport te zijn waarop hij zelf aan kon geven hoe hij naar zijn eigen ontwikkeling keek. Hij vertelde, dat hij zichzelf op het aspect 'ik werk netjes' wat minder ingekleurde vakjes had gegeven. Als reden gaf hij op dat zijn handschrift zo slordig was. Waarop zijn klasgenoot zei: dat valt best mee. 'Je schrijft alleen slordig als je het onderwerp saai vindt'. 'Dat is ook wel weer waar', zei hij. Ondertussen maakten een aantal meisjes het planbord voor morgen klaar. Ze schoven enthousiast de kaartjes met de verschillende taken en lessen in de goede volgorde voor de dag erna. Daarna pas naar huis. De leerkracht gaf aan dat de kinderen zelf bedacht hadden om dit elke dag even te doen. Ze hadden er duidelijk plezier in.
Deze school maakte vooral indruk op me door de betrokkenheid van kinderen, het zelfbewustzijn waarmee kinderen met leren en ontwikkelen bezig zijn. Toen ik in de teamkamer nog even napraatte met het team over de opgedane indrukken, werd mij duidelijk dat dit team daar zelf ook een actieve houding in voorleeft. In deze setting werd ik nog even kritisch bevraagd over de stakingen en mijn kijk op werkdruk. Er ontstond een inhoudelijk gesprek. Over ontwikkelen en over keuzes maken. Over hoe ze juist het afgelopen jaar bezig geweest waren de betrokkenheid van leerlingen bij hun eigen leren te vergroten.
Dank jullie wel, team van het Klinket. Het was inspirerend even bij jullie op bezoek te zijn. #hiergraagmeervan #trots
