woensdag 12 april 2017

#back to school: Wake-up call



Wake-up call

Soms krijg je die, over je gezondheid of over hoe je je werk doet. Die van mij kwam van een van onze directeuren. Over dat we weliswaar mooi aan de dag timmeren met onze ambitie voor het onderwijs, maar dat in de scholen en groepen de werkelijkheid gewoon doorgaat. En dat leerkrachten daar graag iets over willen vertellen. Aan mij, bijvoorbeeld.

Het geluid over afstand tussen bestuur en werkvloer ken ik maar al te goed. Ooit begon ik zelf als docent en vond dat het bestuur geen recht deed aan jonge leerkrachten die de tent draaiende hielden. In al mijn jeugdige overmoed schreef ik een brief, maakte bezwaar tegen de ingezette koers. Of het indruk maakte? Denk het niet. Wel op mij overigens, anders had ik mijn eigen actie na bijna 25 jaar niet meer geweten.

Met de weer wakker geworden rebellie van toen gooide ik mijn agenda leeg en ging op bezoek bij de Julianaschool. Met tot mijn opluchting geen speciaal voor mij in elkaar gezet programma, maar de mogelijkheid aan te schuiven en mee te doen. Kennis te nemen van wat er al gaande was. Een les Engels met de kleuters, ontdekkend leren in de bovenbouw en een gesprek met de IB-er. Anoniem luistervink in de hal zijn, zittend op een bankje horen welke vragen ouders bij binnenkomst stellen. En aan wie. En ondertussen natuurlijk ook een foto maken van wat de school deelt met ouders over onderwijs. In een vitrine met werk van kinderen trof ik bovenstaande boodschap: talenten kunnen ontwikkelen.

Met twee op zichzelf simpele vragen kwam ik die ochtend door. Wat wil je met me delen waar je blij van wordt? Of: waar baal je zo erg van dat ik het echt moet weten. Aan de tweede vraag kwam ik niet eens toe. Wel was het erg duidelijk waar mensen blij van werden. Van ruimte om zelf stappen te mogen zetten. Er kwam geen duur extern advies of begeleiding aan te pas om tot keuzes te komen voor ontdekkend leren. Bevlogen leerkrachten met een visie die tegen hun directeur en collega's zeggen; die kant willen we uit! Het iXperium betrekken om tot nieuwe expertise te komen.

En dan gewoon gaan doen. Stap voor stap, maar zeker ook niet te bang. Toewijding, kreeg ik vandaag te zien. Van de leerkracht in de onderbouw, die het aandurfde om te onderzoeken of het kon, Engels en kleuters. En of zij dat kon. Mooi om te zien. Een groep kleuters die zichtbaar trots was op wat ze kunnen, maar vooral ook heel veel plezier in de les hebben ondertussen. Uitgedaagd worden om nieuwe dingen te leren. En dat dan voor alle kinderen en collega's.

Inspiratie kreeg ik van de leerkracht in de bovenbouw, die vertelde hoe ze vanuit een eigen visie op leren samen met een collega de discussie met hun team, directeur en ouders aangezwengeld had. Een nieuwe frisse visie, waar kinderen zichtbaar warm voor lopen omdat ze zelf regie over hun leerproces nemen. Met spannende opdrachten, waar de nieuwsgierigheid geprikkeld wordt om verder te gaan dan het boekje. Ook voor de leerkrachten, die zich zonder uitzondering enthousiast uitlieten over de ingezette koers.

Doortastendheid kreeg ik als toetje van de IB-er, die overzicht op het geheel had en heel goed kon verwoorden waar het team stond in het proces. Met wel een paar vragen over hoe er nog meer geïnvesteerd kon worden in bijvoorbeeld nieuwe manieren om leerlingen ook te kunnen volgen in hun ontwikkeling. En hoe een team daar zelf keuzes in kan maken, als we budget slim aanwenden. Fijn om daar een paar mogelijkheden in uit te kunnen wisselen. Wat een energie zat er in dit team. Een kado voor leerlingen, maar ook voor mij als bezoeker.

Wat als we allemaal gewoon zelf aan de slag gingen? Onszelf de vraag stellen waar we warm voor lopen en dat morgen onderzoeken op praktische mogelijkheden? Een wake-up call. Wat is jouw persoonlijke visie op leren? Als je het antwoord op de vraag wat er voor jou persoonlijk toe doet even niet meer weet. Of als mensen waarmee of waarvoor je werkt, niet precies weten waar jij voor staat. Of denken dat je hen niet in beeld heb. Gewoon doen, naar die school toe en in die groepen kijken. Om te zien wat zij iedere dag 'gewoon doen'. Met hart en ziel en veel lerend vermogen. Trots op deze school en leerkrachten. #hiergraagmeervan