Tussen de sinterklaasperikelen door praten Sylvia Veltmaat van Fluvius en ik met twee MR-en, van de Vlindertuin en De Witte School. En de voltallige teams van leerkrachten en ondersteuners en hun directeur. We hebben een intentieverklaring bij ons, waar in staat dat het de bedoeling is dat met ingang van het nieuwe schooljaar De Vlindertuin gaat verhuizen naar het gebouw van De Witte School. Twee scholen, die één willen worden. Maar dan wel stapsgewijs en in samenwerking met andere partners in de wijk. Daar voorziet de wet niet in. De betrokken kinderen hebben er echt geen boodschap aan, aan wat er allemaal nog komt en geregeld moet worden. Die willen gewoon weten hoe de nieuwe school heet en begrijpen ook niet dat het formeel niet direct één nieuwe school is. Laat staan een Integraal Kindcentrum. Veel te moeilijk. Zo wordt de werktitel voorlopig De Witte Vlinder.
We praten met elkaar over waarom we dit willen doen. Het lijkt heel simpel, maar er komt echt ongelofelijk veel kijken bij het laten fuseren van een openbare en een interconfessionele school. Je moet het dus heel graag willen, anders begin je er echt niet aan. We proeven dat de meeste mensen wel oren hebben naar ons plan, maar dat het ook best wel spannend is. Het is een pittige vraag voor een MR, om je rol goed in te nemen. Wij zelf kunnen als bestuurders ook niet terugvallen op veel voorbeelden van andere scholen. In elk geval niet in Arnhem. Gelukkig kunnen we het plan de komende maanden verder uitwerken voordat we definitief beslissen. Als we de samenwerking tussen deze twee scholen goed op de rails hebben gezet, dan gaan we onze kinderopvangpartner bij het proces betrekken. Ook hun inbreng is van belang in een kindcentrum.
Waarom al die moeite? Omdat we de kinderen in de Geitenkamp samen meer kunnen bieden. In een school van 200 leerlingen, hoef je niet voortdurend in een combiklas te zitten. Zo is er voor deze kinderen meer structuur en veiligheid. Die zijn een randvoorwaarde om tot ontwikkeling te kunnen komen, zeker als je als vierjarige soms met een stevige achterstand in je woordenschat of sociaal-emotionele ontwikkeling naar school gaat. En ook als die achterstand er niet is, heb je als kind recht op een plek waar jij je talent in alle opzichten kunt ontwikkelen. Daarom willen we heel graag, vanaf dat kinderen toe zijn aan het spelen met andere kinderen, kunnen volgen hoe het met de ontwikkeling van alle kinderen gaat. Want leren vindt ook net zo goed plaats als je speelt.
Onze droom is dat het spelen en leren verbonden raakt, doordat een team van leidsters en leerkrachten met elkaar samen werkt aan ontwikkeling. En dus ook samen plannen maakt over hoe je dat kunt bereiken. In een omgeving waar ook andere mensen die kunnen helpen bij het spelen, leren, begeleiden en verzorgen van kinderen werken. Een integraal kindcentrum, voor kinderen van 0-13 en hun ouders. In de Geitenkamp lijkt het erop dat de wil er is deze droom waar te gaan maken
Dus gaan we ervoor, ook al is het wettelijk ingewikkeld. Met bijvoorbeeld twee BRINs, twee keer toezicht, apart voor kinderopvang en school de inspectie op bezoek, verschillende CAO's voor de mensen in het team. En ga zo maar door.
Dus gaan we ervoor, ook al is het wettelijk ingewikkeld. Met bijvoorbeeld twee BRINs, twee keer toezicht, apart voor kinderopvang en school de inspectie op bezoek, verschillende CAO's voor de mensen in het team. En ga zo maar door.
Als ik later op de avond thuiskom, lees ik een mail waaruit ik opmaak dat juist vandaag een motie aangenomen is in de tweede kamer. Een motie die het straks wettelijk mogelijk maakt dat het IKC er komt, zonder dergelijk onnodig gedoe. Dat wil zeggen, na de fusie van de scholen, wordt samengaan met de kinderopvang veel makkelijker. Toeval bestaat niet, we hebben een echte doorbraak vandaag!
We gaan het gewoon samen doen, voor ieder kind in de Geitenkamp.
We gaan het gewoon samen doen, voor ieder kind in de Geitenkamp.
